“Compassion is a sensitivity to the suffering of self and others with a deep wish and commitment to relieve the suffering.” The Dalai Lama
Compassie of mededogen is het natuurlijke vermogen om je betrokken te voelen bij pijn en lijden, met de wens om deze pijn en dit lijden in jezelf en anderen te verlichten en daarin verantwoordelijkheid te nemen. Dit is iets anders dan medelijden dat vooral gepaard gaat met angst en sentimentaliteit. Compassie daarentegen vraagt om een houding van gelijkwaardigheid, moed en ruimhartigheid, zowel naar anderen als ook naar jezelf.
In recent wetenschappelijk onderzoek gaat zelfcompassie om drie dingen: begrip voor jezelf als je het moeilijk hebt, acceptatie dat lijden onvermijdelijk deel uitmaakt van het leven, en het onder ogen zien van je eigen emoties, zonder te oordelen. Beoefening van zelfcompassie is dus geenszins egocentrisch, maar zorgt juist voor een gezonde relatie met jezelf en voor een toename van empathie en openheid naar anderen toe. Of zoals de Dalai Lama zegt, ‘self-compassion is the first step toward compassion for others.’
Ook al is compassie in aanleg in iedereen aanwezig als een menselijke eigenschap, het is tegelijk ook waar dat dit vermogen om allerlei redenen vaak niet of deels wordt aangesproken en daardoor niet echt tot bloei komt. Niet alleen zorgt dit voor onnodig lijden en innerlijke onrust, voor onze overleving zijn we ook afhankelijk van liefde en compassie. Gelukkig kan compassie door beoefening wel ontwikkeld en verdiept worden en dat is het doel van compassietraining.
Documentaire 'Free the Mind' over onderzoek naar compassie meditatie van neurofysioloog Richard Davidson
klik op tekening voor het filmpje
De compassie training is gebaseerd op een wetenschappelijk onderbouwde visie die een nieuw perspectief biedt op eeuwenoude wijsheid, namelijk het belang van (zelf)compassie voor fundamenteel welzijn. De compassietraining is onder andere geinspireerd op het werk van Paul Gilbert, Kristin Neff, Christopher Germer en het boeddhisme.